Ik puzzel m’n hele leven al. Als kleine Ellen heb ik ooit (naar het schijnt) een tandarts in de vingers gebeten, waardoor ik naar de andere kant van Amsterdam moest voor de tandarts. Mijn moeder beloofde me in de tram erheen altijd een puzzeltje, als ik m’n mond netjes openhield.

Mijn vader heeft een zware operatie ondergaan, toen ik 5 of 6 jaar oud was. Hij puzzelde puzzels van 1500 stukjes op een houten bureautje in de ouderlijke slaapkamer. Ik ging er vaak bij staan kijken, tot op een ochtend ik verschillende stukjes op de juiste plek inlegde en mijn vader naar mijn moeder riep: “Jo, je hebt die kleine nu al verpest!” Hahaha!!!

Tot ongeveer mijn twintigste heb ik veel gepuzzeld, maar daarna slokte andere zaken in het leven me op.

In de winter 2019 kocht ik 2 puzzels bij de supermarkt met het idee weer eens te gaan puzzelen. Iedereen weet wat er in 2020 gebeurde en zoals zoveel mensen, puzzelde ik toen veel om de rust in mijn hoofd te bewaren, m’n hersenen in beweging te houden en ja soms ook om de verveling en de eenzaamheid te verdrijven. We hadden een groep mensen waarmee we puzzels ruilden, maar uiteindelijk droogde die stroom zo’n beetje op. Toen is het zaadje van PuzzelUtopia gepland. Elly Godijn (Godijnpublishing.nl) gaf het laatste zetje: “Als je een puzzelwebshop wil beginnen, dan moet je dat gewoon doen!” En zo geschiedde…..